Leszek Miller z Januszem Palikotem wymieniają panienki na fasadzie swojego ZLEW-u, jak wprawni alfonsi. I wszystko się zgadza, bo przecież ubecja z upodobaniem zajmowała się stręczycielstwem – co zresztą pokazał pupil komuszków, „pan Andrzej”, czyli reżyser Andrzej Wajda w filmie „Człowiek z marmuru”. Złośliwcy, których na tym świecie pełnym złości przecie nie brakuje, insynuują, że wystawienie pani Barbary Nowackiej w charakterze „twarzy” ZLEW-u, ma na celu skaptowanie dla ZLEW-u przynajmniej części reakcyjnego kleru i pozostających pod jego wpływem „moherowych beretów” - bo pani Barbara ma być wnuczką księdza. Jeśli te fałszywe pogłoski są prawdziwe, to wystawiałoby to znakomite świadectwo genetycznym zaletom reakcyjnego kleru – ale oczywiście nie musi być w nich ani słowa prawdy – bo czego to ludzie nie opowiadają?

Ciekawe, że pan Leszek Miller i biłgorajski filozof Janusz Palikot, którzy nie mogli nie słyszeć o tych fałszywych pogłoskach – skoro my, biedni felietoniści o nich słyszeliśmy, to jakże nie mogli o nich słyszeć szczwani filuci w rodzaju pana przewodniczącego Leszka Millera, czy biłgorajskiego filozofa Janusza Palikota? Z pewnością słyszeli, ale z zagadkowych przyczyn nie wzięli jej pod uwagę – być może dlatego, że chcieliby pozyskać dla ZLEW-u głosy sodomitów i gomorytów – a informacja – oczywiście fałszywa, jakże by inaczej – o pochodzeniu „twarzy lewicy” w drugim pokoleniu od katolickiego księdza, mogłaby te środowiska do tej kandydatury zniechęcić. Podobnie postępowali esbecy w stosunku do swoich gości – do ostatniej chwili ukrywając przed nimi, że dama przeznaczona im do towarzystwa zarażona jest syfilisem transsyberyjskim, przy którym bakcyle fruwają dookoła jak chrabąszcze. Ale ewakuujący się z życia politycznego Wołodia Cimoszenko coś tam chyba musiał na ten temat wiedzieć, bo nie ukrywał Schadenfreude.