W koszmarnych czasach Średniowiecza, kiedy senior odbierał przysięgę wierności od wasala, wręczał mu symbol inwestytury, np. w postaci włóczni – gdy chodziło o wasala świeckiego, albo pastorału – w przypadku osoby duchownej. Dzisiaj system feudalny z lennami, wasalami i seniorami niby odszedł w zapomnienie, ale czy aby na pewno? Oto np. w Rosji wytworzyła się nowa, świecka tradycja, w myśl której ustępujący prezydent przekazuje swemu następcy walizeczkę z kodami pozwalającymi uzbroić pociski nuklearne. Czyż to nie odpowiednik średniowiecznej włóczni? Nawiasem mówiąc, to zauważył to Antoni Słonimski, pisząc: „porwały mnie plemiona zdziczałych tubylców, zbrojnych w maczugi światła, strzały laserowe, ponaddźwiękowe dzidy, kobaltowe proce, paraboliczne bębny, flety bioplazmy, wtórujące podskokom sztucznych serc lub krwawych, wydartych z piersi trupów jeszcze nie ostygłych”.

No a u nas? Jak to jest u nas? Polska nie ma broni nuklearnej, więc walizka z kodami odpada. Ale wedle stawu grobla; my tez mamy swój odpowiednik nuklearnej walizeczki. To akta tajnych służb, zawierające różne wstydliwe zakątki. Nasze elity spierają się już tylko o kontrolę nad tymi sekretami. Kiedy Donald Tusk i jego paladyni zaczęli się odgrażać, że rozpędzą komisję weryfikacyjną, Jan Olszewski nakazał przewieźć akta pod opiekę prezydenta, do gmachu Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W odpowiedzi PO oznajmiła, że wymieni 12 spośród 24 członków komisji. Jak wiadomo, 12 członków mianuje prezydent, a 12 – premier. Znaczy, że palec na, pożal się Boże, guziku nuklearnym, chcą trzymać obydwaj. U schyłku niepodległości mamy w Polsce dwuwładzę.