Popularna w swoim czasie anegdotka opowiada, jak to pewien podejrzliwy małżonek wrócił wcześniej do domu, gdzie zastał żonę w stanie wskazującym na zdradę. Poszukując wspólnika z hałasem otwiera kolejne drzwi, głośno stwierdzając jego nieobecność w penetrowanych pomieszczeniach. Wreszcie otwiera szafę, a tam stoi kochanek żony, ale z pistoletem wymierzonym w jego pierś. „I tu go nie ma!” – oznajmia mąż zamykając szafę.

Z okazji obchodów kolejnej rocznicy masakry na Wybrzeżu w grudniu 1970 roku pan prezydent zastanawiał się, dlaczegóż to żaden z jej sprawców nie został jeszcze ukarany i wysunął przypuszczenie, że przyczyną może być układ zawarty „na początku lat 90-tych”. Przeciwko tej sugestii gwałtownie zaprotestował Lech Wałęsa, mianowany świeżo kandydatem na „mędrca” europejskiego.

Układ taki był zawarty rok wcześniej, podczas rozmów towarzyszących zawarciu umowy „okrągłego stołu”, która, jak wiadomo, miała miejsce w roku 1989 i w których brał udział Lech Wałęsa. Istnienie takiego układu potwierdził w kilka lat później inny uczestnik rozmów „okrągłego stołu”, Stefan Bratkowski. Odpowiadając w „Gazecie Wyborczej” na list otwarty byłych AK-owców (m.in. Stanisława Jankowskiego –„Agatona”), poinformował jego sygnatariuszy, że żadnej odpowiedzialności ani za zbrodnie tzw. stalinowskie, ani późniejsze nie można egzekwować właśnie z powodu udzielonych wówczas „gwarancji”. Rzeczywiście; komuniści musieli się jakoś zabezpieczyć, dodatkowo gwarantując sobie lojalność różnych „Bolków” teczkami, których dzisiaj „nie ma”, w archiwach IPN. I niezawisły wymiar sprawiedliwości posłusznie te ustalenia realizuje.