Jak grom z jasnego nieba gruchnęła wiadomość o aresztowaniu pana Petera Vogla i to w dodatku – w Warszawie! Pojawienie się pana Vogla w Warszawie jest niewątpliwie dowodem, iż myślał, że jest bezpiecznie. W przeciwnym razie, na wszelki wypadek trzymałby się od Warszawy z daleka. Czy jego ocena poziomu bezpieczeństwa w Warszawie była słuszna - to inna sprawa. Były minister spraw wewnętrznych Janusz Kaczmarek twierdził, że nie było dowodów przeciwko pani Blidzie, ale ona sama musiała myśleć, że są, bo czyż w przeciwny razie popełniłaby samobójstwo? Kolejna sprawą jest aresztowanie. Były minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro twierdzi, że to dlatego, iż minister Ćwiąkalski nie zdążył pozwalniać wszystkich porządnych prokuratorów.

Ano, wkrótce się przekonamy, czy to prawda. Jeśli p. Vogel został aresztowany rzeczywiście wbrew ministrowi Ćwiąkalskiemu, to wkrótce zostanie wypuszczony. Jeśli zaś wypuszczony nie zostanie – to znaczy, że min. Ćwiąkalski zdążył pozwalniać wszystkich, a tylko Donald Tusk postanowił skonfrontować się z razwiedką, żeby ustalić korzystniejszy dla siebie modus vivendi w przyszłości. Łatwiej bowiem przeżyć śmierć ojca, niż utratę ojcowizny, a razwiedka zgromadziła przecież w Szwajcarii krocie przez lata wypłukiwane z Pewexu, stawiając na ich straży pana Vogla w charakterze Cerbera, tj. pardon – oczywiście „bankiera”.